34

مرسی از جواب هاتون از هر کدومتون یه چیزی یاد گرفتم :-)   ، میدونین بر خلاف همه ی تلاشم مبنی بر اینکه مهربونیم رو نگه دارم گاهی انگار نمیشه و بعد اگه بخوام تغییر رویه بدم به کلی عوض میشم و اینم خوب نیست.

این ترم شاگردام از ۵ ساله دارم تا ۱۳ سال .خب طبیعیه با هر سنی رفتار خاص خودش رو میطلبه اما  موضوع اینه که تو نقش معلمی یا مادر هرچی میری باید یه جوری رفتار کنی که بچه ازت حساب ببره! که من همیشه طوری بودم که سعی کردم خودم باشم و بیشتر معلمه مهربونی بودم تا بد اخلاق. اما گاهی احساس میکنم این مهربونی باعث میشه از اخلاقم سو استفاده بشه و فکر کنن خب بلد نیستم اخم کنم یا ترسناک بشم ! دنبال یه راهی بودم در عین حال که خودمم و از وقت گذروندن باهم خوشحالن بشه جدی تر گرفت کلاس رو . من خودم  که محصل بودم بیشتر اون استادم رو دوست داشتم که باهمون خودمونی بود ترسی بینمون حاکم نبود اینجوری درسش هم بیشتر دوست داشتم و میخوندم به معیار دیگه ام هم خوشگلی و خوشتیپی بود که جذبم میکرد :)) آراستگی هم برام مهم بوده حالا دارم تلاش میکنم چیزی باشم که صحیحه، البته دانش آموزای پسر موضوعشون با دخترا متفاوته و با اونا باااید خیلی جدی طور باشی چون تو سن. پایین مخصوصا فوق العاده بی جنبه تشریف دارن .. 

**

بانک ملت استخدامی زده میدونم دوباره سرکاریه اما کاش  میشد معجزه بشه :'( هعی